ابوالحسن احمد بن سیار مروزی سیاریابوالحسن احمد بن سیار مروزی سیاری (حدود ۲۰۰-۲۶۸ هـ)، از فقهای شافعی و از علمای حدیث در قرن سوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالحسن احمد بن سیار بن ایوب مروزی سیاری، خود وی اهل مرو، و مادرش از کنیزان مامون عباسی (خلافت ۱۹۸-۲۱۸ هـ) بود. گویا وی نخست در خراسان دانش آموخته و پس از گذراندن مراحلی چند وارد بغداد شده است. افزون بر خراسان و بغداد، به سرزمین‌های دیگری چون حجاز، شام و مصر نیز سفر کرده و از علما و دانشمندان آن دیار نیز بهره برده و دانش رایج روز را فرا گرفته است. به گفته ذهبی، سیاری از پیشوایان علمای حدیث در علم و ادب و پرهیزگاری بود و به روزگار خویش با عبدالله بن مبارک مقایسه می‌شد. ابن‌حجر می‌نویسد که وی از ترویج‌دهندگان فقه شافعی در خراسان به شمار می‌رفت. [۶]
صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۱، ص۳۶.
اتابکی نقل کرده که علما بر صداقت و وثاقت وی اتفاق دارند.از سیاری فتاوای نادری نقل شده و گویا جز وی ناقلی ندارد از جمله آنها، فتوا به وجوب اذان برای نماز جمعه و وجوب بالا بردن دست به هنگام تکبیرة الاحرام است. ۲ - تاریخ ولادتتاریخ دقیق ولادت احمد سیاری روشن نیست، اما از آنجا که مدت عمر او را هفتاد سال نوشته‌اند، می‌توان پنداشت ولادت او در حدود ۲۰۰ هـ بوده است. ۳ - اساتید و شاگرداناحمد سیاری، از فقهای شافعی بود و از مشهورترین اساتید وی، کسانی چون عفان بن مسلم، سلیمان بن حرب، اسحاق بن راهویه و یحیی بن بکیر را می‌توان نام برد. سیاری پس از آنکه به کمال رسید، در بغداد مجالس تدریس بر پا ساخته و به ترویج حدیث و اندوخته‌های خود پرداخت. کسانی چون زکریا بن یحیی سجزی، عبدالله بن ناجیه، یحیی بن محمد بن صاعد و محمد بن نصر مروزی از شاگردان وی بوده و از او حدیث روایت کرده‌اند. ۴ - تاریخ وفاتاحمد سیاری، در نهایت در سال ۲۶۸ هـ از دنیا رفت. ۵ - آثارآثار و تالیفات احمد سیاری عبارت‌اند از: تاریخ مرو و فتوح خراسان. ۶ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. ۷ - پانویس۸ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله «ابوالحسن احمد بن سیار مروزی سیاری». |